Oprichting
1946. Het jaar waarin: Truus-smulders Beliën de eerste vrouwelijke burgemeester word aangesteld, de wegenwacht word opgericht, de eerste voetbal wedstrijd Nederland – België sinds de bevrijding, eindigend in een 6-3 nederlaag voor de Belgen. Het jaar waarin de KLM zijn eerste lijnvlucht naar de Verenigde Staten uitvoerde, er in Parijs voor het eerst een tweedelig badpak wordt geïntroduceerd: de bikini, en het eerste weekblad van Kuifje werd uitgebracht. En het jaar waarin Beppie Kraft, Cher, David Gilmour, Keith Moon en Herman Brood worden geboren.
Maar bovenal het jaar waarin onze scoutinggroep werd opgericht. Toentertijd de katholieke Verkennerij Sint Lambertus genaamd. Eigenlijk startte de geschiedenis van onze groep enkele jaren eerder.
Voor de Tweede wereldoorlog, begin jaren 30, werd er in de Lambertus parochie een jonge wacht, opgericht met de naam Sint Lambertus. Dit was een voorloper van de verkennerij. Zij hadden hun blokhut in de bossen van de Wielder, bij t’ Zaarderheike. Tijdens de oorlog waren er alleen geheime clubavonden. Na de oorlog was er niets voor de jeugd, daarom werd er al snel een begin gemaakt met de oprichting van de gidsengroep Liduina. De initiatiefnemers voor de oprichting van deze groep waren Annie Fleuren-Janssen en Mia Hauser-Vullings. Ook werd in juni 1945 door oud-leden van de jonge wacht Huub van Deijnen en Jan Janssen, de Sint Lambertus groep nieuw leven ingeblazen. De patrouilles opereerden elk vanuit hun eigen hut, de ereraden werden gehouden in de toren van de Lambertuskerk. De wandschilderingen uit die tijd zijn nu nog steeds zichtbaar in de Lambertustoren.
Officiële oprichting
De officiële oprichting van de groep was op 1 januari 1946. Uit het logboek van die avond:
Installatie St Lambertus. Vanavond zal een mijlpaal geslagen worden langs onze weg en nog geen kleintje, want vanavond zal onze Lambertusgroep officieel in de grote wereldbroederschap worden opgenomen en zullen tevens Hopman van Deijnen en Vaandrig Janssen geïnstalleerd worden.
De commissaris Muysers, de commissaresse van de welpen, W.E. Heer Pastoor Lennaerts, Pater Bouten, de districts aalmoezenier, verkenners en voortrekkers uit Venlo, verschillende hoplieden, ouders en de leden zelf waren aanwezig. De jongens stellen zich op en het wordt doodstil.
De vlag wordt ontplooid en er is officieel geopend. De commissaris houdt een pittige rede waarna hij verklaart dat de Lambertusgroep in de wereldbroederschap is opgenomen. Dan breekt het ogenblik aan dat de Hopman en de Vaandrig worden geïnstalleerd. Het is een eenvoudige maar treffende en indrukwekkende gebeurtenis. Als de commissaris de halsdoek pakt en ziet dat de kleur van de groep bruin is, blijkt dat bruin een bijzondere kleur is. Want, zo verklaart de commissaris, ik als vakman kan dat weten, wat zouden we moeten beginnen als we geen bruin in onze kleuren hadden!
In de toespraak van W.E. Heer Pastoor brengt deze naar voren het mooie en het goeie dat door onze verkennersgroep tot stand gebracht kan worden. Mannen, de verwachtingen van ons zijn hoog gespannen, maar we zullen zorgen deze te overtreffen!
Na de plechtige en indrukwekkende installatie van onze St. Lambertusgroep, Hopman van Deijnen en Vaandrig Janssen, begint de zaak op volle toeren te draaien. Nieuwe regeling, geregelde roep, patrouille en ereraad. En het motto is nu: “Verkenners weest paraat”.
In juli 1946 startte de groep met het aanbieden van activiteiten voor jongens van 7 t/m 11 jaar. De eerste welpenhorde speelde het scoutingspel welke zich afspeelt in de jungle bekend van Jungle Book.
In 1950 verhuisde de groep van de Lambertuskerk naar Ons Huis, op steenworp afstand van haar oude onderkomen.
De grotendeels van hout gemaakte blokhut in de Wielder was vaak doelwit van vandalen. Daarom werd deze in 1957 vervangen door een stevige stenen gebouw. De nieuwe blokhut kreeg de naam “de Oase”. De blokhut werd voornamelijk gebruikt voor kampeer- en groepsactiviteiten.
In november 1964 werden de gidsen van Lidwina en de welpen en verkenners van Lambertus samen Scouting Sint Lambertus. De groep telde toen 34 verkenners, 24 welpen en 50 gidsen.
De roerige jaren ’70
De jaren 70 kenmerken zich als een periode waarin onze vereniging veel groei kende. Er kwamen steeds meer speltakken, er was een fusie en een verhuizing.
Op 28 april 1969 werd er weer een speltak toegevoegd aan onze vereniging. Deze afdeling kreeg het landelijke nummer 216. Rowanafdeling 216 was geboren.
Op 25 april 1971 verhuisde onze groep vanuit “Ons Huis” naar het noodgebouw van de Mariaschool in de Ottostraat. Hier staat tegenwoordig de Gamma. Het was een royaal gebouw geheel van hout en met een fantastisch groot spellokaal waar regelmatig grote groepsbijeenkomsten gehouden werden.
7 jaar na de start van de rowanafdeling, werd in 1976 een sherpa-afdeling opgericht. Vanaf nu was er na de gidsen een nieuwe speltak voor dames. Zij gaven zichzelf, net als de rowanafdeling, het nummer 216, al was dit geen officieel landelijk afdelingsnummer.
Groei
De groep kreeg steeds meer leden. Zoveel zelfs dat er op een gegeven moment een tekort was aan leiding en bestuur. Er werd besloten de handen ineen te slaan met de Sintermertegroep uit Venlo. Deze groep had juist veel staf en bestuur maar weinig jeugdleden. In juli 1977 voegde de Sintermertegroep zich bij onze groep.
In datzelfde jaar zijn er ook de eerste tekenen van leven van een pivostam, jongens en meiden die te oud waren voor de rowans en sherpa’s. Later in 1979 was er de toevoeging van Pink Panther aan de stam naam, de P.P.P. ofwel Pivostam Pink Panther. Waarom Pink Panther? Pink Panther deed altijd alles op zijn eigen wijze en was een beetje tegendraads. Treffender kon het niet in ogen van de groep. Jaren later, in 2016, toen de speltak pivo’s verder ging als roverscouts verdween de Pink Panther. De huidige groep had geen binding meer met de ooit zo treffend gekozen mascotte.
Vanaf dat moment gaat deze speltak door het leven onder de naam Pikachustam, als je goed rondkijkt in het H.K. op de Boekenderstraat zul je echter zien dat Pink Panther nog steeds rondspookt.
De Lambertusgroep startte in 1978 een nieuwe speltak genaamd de kabouters. Deze speltak was de tegenhanger van de welpen. Deze meidengroep, van 7 tot 11, speelde in het land Bambillie. Vanaf dat moment konden jongens en meiden vanaf 7 jaar bij onze groep terecht om het scoutingspel te spelen.
Verhuizing naar de Boekenderstraat
De staat van het noodgebouw aan de Ottostraat ging steeds verder achteruit. In 1983 verhuisde de groep naar de oude paardenboerderij van Theelen aan de Boekenderstraat. Deze zou aanvankelijk verdwijnen maar kreeg een nieuwe plek in het bestemmingsplan en werd omgebouwd tot clubgebouw. Na een grondige verbouwing en opknapbeurt kon het gebouw in gebruik worden genomen. Dit is tot op heden nog steeds het hoofdkwartier van onze groep.
De nieuwe locatie voor het H.K. bood perspectief voor de toekomst. De ligging in de toenmalige nieuwbouwwijk “de Klingerberg” was bijzonder gunstig voor de groep. De jeugdrijke nieuwe wijk deed het aantal leden flink toenemen. Bij de 40-jarige jubileumviering in 1986 telde de groep maar liefst 125 leden.
De jaren ’90
In oktober 1991 moest onze blokhut “de Oase”, gelegen in de bossen tegenover de ZON-veiling, verdwijnen vanwege de zandafgravingen nodig voor de bouw van het zuiderbrugtrace en de A73. Dit verlies was een pijnlijk moment voor de groep, omdat er vaak gebruik werd gemaakt van de blokhut en het omliggende bos voor groepsactiviteiten, kampen en spellen.
In december 1992 werd de groep uitgebreid met een nieuwe speltak, de bevers. Met de komst van deze speltak kon het scoutingspel nu ook gespeeld worden voor kinderen van 5 tot 7 jaar oud. De Bevers doen hun intrek in huize Hotsjitonia, waar ze allemaal avonturen beleven met o.a. Lange Doener, Hippe Springveer, Frederik Scheuremaar, Pompedomp en Lappezak. In 2020 verruilden ze huize Hotsjitonia voor het dorp Hotsjitonia. Hier beleven ze iedere week samen met Stuiter en zijn vrienden een hoop avonturen.
Door het verlies van de Oase en de komst van de Bevers was er steeds meer noodzaak voor een uitbreiding van de spelruimte. Ook de opslag van het materiaal in het gebouw was een probleem vanwege ruimtegebrek. Op 18 april 1996 werd de eerste steen gelegd voor de aanbouw en op 4 oktober 1996 werd de aanbouw officieel geopend door wethouder Waterborg. Door het harde werk van vele vrijwilligers werd de nieuwbouw gerealiseerd.
Moderne tijden
In 2008 is dan het moment daar. De diehards, mannen en vrouwen van het eerste uur, de fundering van onze groep… oftewel de gidsen en verkenners, worden de nieuwe speltak scouts.
Doordat beide speltakken steeds kleiner werden besloten ze om gezamenlijk verder te gaan.
Voortaan is het scouts weest paraat…
Twee jaar later had Scouting Maximiliaan Kolbe, gelegen in de Vossener, te maken met teruglopende ledenaantallen. Om het voortbestaan van deze groep veilig te stellen werd er gezocht naar een andere scoutinggroep in Blerick om mee te fuseren. Scouting Maximiliaan Kolbe fuseerde in september 2010 met de onze groep. Om een frisse start te maken werd er gekozen voor een nieuwe groepsdas. Daarnaast werd er een Kolbe-element toegevoegd aan het bestaande logo van onze groep.
“Fijn dat u hier allen bijeengekomen bent op deze speciale dag. De dag waarop er een bijzonder huwelijk gaat plaatsvinden. Een huwelijk tussen twee speltakken, waarvan er op een gegeven moment een zo klein werd dat zij niet alleen kon voortbestaan. Vandaag, 4 september 2014, zullen de Rowans en sherpa’s voor eeuwig aan elkaar verbonden worden. Zij zullen vanaf vandaag verder gaan als de speltak explorers.”
“…Dan verklaar ik u nu tot explorerafdeling 216.”
In 2015 verlieten de kabouters hun geliefde Bambilië. Scouting Nederland sprak al langer alleen nog over de speltak welpen. Shanti werd toegevoegd aan het verhaal zodat de jungle ook de meiden aansprak. Vanaf dat moment spelen ze net als de jongens in de jungle en werd de kabouterspeltak net als de jongenspeltak welpen. De meiden en jongens blijven wel apart van elkaar draaien. De meiden werden de Shanti-horde en de jongens de Mowgli-horde.
De afgelopen periode
Ongeveer 10 jaar nadat de gidsen en verkenners samen verder gingen als scouts, barstte deze speltak bijna uit haar voegen. Om te voorkomen dat er wachtlijsten moesten komen werd er onderzocht hoe de groei van de groep mogelijk kon worden gemaakt. Er wordt een nieuwe speltak toegevoegd voor jongens en meiden van 10 en 11 jaar. Deze speltak, genaamd juniorscouts, zorgt voor een meer natuurlijke overgang tussen de welpen en scouts. Op 28 februari 2018 hebben ze hun eerste opkomst.
Onze vereniging is sinds haar oprichting constant in ontwikkeling geweest. Veel dingen zijn veranderd, maar in de basis doen we nog altijd hetzelfde als waar onze oprichters 75 jaar geleden mee zijn begonnen. Het wekelijks beleven van avonturen, samen met onze vrienden en vriendinnen. En dit zullen we altijd blijven doen!